Boru hatlarında akışkanın hareketi sırasında, boru iç yüzeyi ile akışkan arasında meydana gelen sürtünme, akışkanın kinetik enerjisinde azalmaya yol açar. Bu enerji kaybı sürtünme kaybı (friction loss) olarak adlandırılır.
Sürtünme kayıpları pompa seçiminden basınç hesaplarına, vana ve dirsek yerleşiminden enerji maliyetlerine kadar tüm sistem performansını etkiler.
Bir sistemde sürtünme kayıpları doğru hesaplanmazsa:
Pompa kapasitesi yetersiz kalır,
Enerji tüketimi artar,
Boru ömrü azalır,
Gürültü ve kavitasyon oluşabilir.
POMEKA olarak bu makalede, Darcy-Weisbach, Hazen-Williams, Manning ve Colebrook-White gibi uluslararası kabul görmüş sürtünme metodlarını detaylı biçimde ele alacağız.
Sürtünme kaybı, boru içinde akışkanın ilerlerken iç yüzeye sürtünmesi ve bu süreçte enerjisinin bir kısmını ısıya dönüştürmesidir.
Genellikle “metre su sütunu (mSS)” veya “bar” cinsinden ifade edilir.
hf=su¨rtu¨nme nedeniyle kaybedilen yu¨kseklik (mSS)h_f = \text{sürtünme nedeniyle kaybedilen yükseklik (mSS)}
Sürtünme kaybı iki ana bileşene ayrılır:
Boru içi sürtünme kaybı
Akışkanın boru boyunca ilerlerken yaşadığı sürekli kayıplar.
Yerel (lokal) kayıplar
Dirsek, vana, redüksiyon, filtre gibi ekipmanlardan kaynaklanır.
Toplam kayıp:
htoplam=hf+hyerelh_{toplam} = h_f + h_{yerel}
Modern mühendislikte en doğru ve yaygın yöntem Darcy-Weisbach formülüdür.
Bu formül, hem laminer hem türbülanslı akışlar için geçerlidir.
hf=f×LD×v22gh_f = f \times \frac{L}{D} \times \frac{v^2}{2g}
Burada:
hfh_f: Sürtünme kaybı (mSS)
ff: Darcy sürtünme katsayısı
LL: Boru uzunluğu (m)
DD: Boru çapı (m)
vv: Akış hızı (m/s)
gg: Yerçekimi ivmesi (9.81 m/s²)
f (sürtünme katsayısı) akış rejimine göre değişir:
Laminer akış (Re < 2000):
f=64Ref = \frac{64}{Re}Türbülanslı akış (Re > 4000):
Colebrook–White veya Moody diyagramı kullanılır.
Akışın laminer mi yoksa türbülanslı mı olduğunu belirlemek için Reynolds sayısı (Re) hesaplanır.
Re=ρvDμRe = \frac{\rho v D}{\mu}
Burada:
ρ\rho: Akışkan yoğunluğu (kg/m³)
vv: Hız (m/s)
DD: Boru çapı (m)
μ\mu: Dinamik viskozite (Pa·s)
Re < 2000 → Laminer
2000 < Re < 4000 → Geçiş rejimi
Re > 4000 → Türbülanslı
Pompa sistemlerinde genellikle türbülanslı akış görülür.
Türbülanslı akışlarda ff katsayısı Colebrook-White bağıntısıyla hesaplanır:
1f=−2log(ϵ/D3.7+2.51Ref)\frac{1}{\sqrt{f}} = -2 \log \left( \frac{\epsilon/D}{3.7} + \frac{2.51}{Re \sqrt{f}} \right)
Bu denklem iteratif çözüm gerektirir; bu nedenle genellikle Moody diyagramı veya bilgisayar yazılımları kullanılır.
Hidrolik mühendisliğinde, özellikle su için kullanılan ampirik bir formüldür.
Basit hesaplamalar için idealdir ancak sadece 5–25 °C arası su için geçerlidir.
hf=10.67×L×Q1.852C1.852D4.87h_f = 10.67 \times L \times \frac{Q^{1.852}}{C^{1.852} D^{4.87}}
Burada:
QQ: Debi (m³/s)
DD: Boru çapı (m)
CC: Pürüzlülük katsayısı (malzeme türüne bağlı)
| Malzeme | C Katsayısı |
|---|---|
| PVC | 150 |
| Galvaniz | 120 |
| Dökme demir | 110 |
| Çelik | 100 |
| Beton | 90 |
| Bakır | 140 |
| Boru Tipi | Malzeme | Pürüzlülük (ε, mm) | Kullanım Alanı |
|---|---|---|---|
| Çelik | Karbon çelik | 0.045 | Endüstriyel tesisatlar |
| Dökme Demir | DCI | 0.26 | Su iletim hatları |
| PVC | Polivinil klorür | 0.0015 | Bina içi tesisatlar |
| HDPE | Polietilen | 0.007 | İçme suyu hatları |
| Beton | Betonarme | 0.3 | Kanalizasyon sistemleri |
| Bakır | Cu | 0.001 | Soğutma ve HVAC hatları |
PVC ve HDPE borular düşük pürüzlülükleri sayesinde en az sürtünme kaybına sahiptir.
Dirsek, vana, redüksiyon, filtre gibi elemanlar akış yönünü değiştirir ve lokal kayıplar oluşturur.
hyerel=K×v22gh_{yerel} = K \times \frac{v^2}{2g}
Burada:
KK: Yerel kayıp katsayısı (eleman tipine göre değişir)
| Ekipman | K Katsayısı |
|---|---|
| 90° dirsek | 0.9 |
| 45° dirsek | 0.4 |
| Küresel vana | 0.05 |
| Sürgülü vana (tam açık) | 0.15 |
| Pislik tutucu | 1.5 |
| Çekvalf | 2.0 |
| Redüksiyon | 0.2–0.5 |
htoplam=f×LD×v22g+∑K×v22gh_{toplam} = f \times \frac{L}{D} \times \frac{v^2}{2g} + \sum K \times \frac{v^2}{2g}
Bu ifade, hem hat kayıplarını hem de yerel elemanların oluşturduğu direnci kapsar.
Kısa hat: Yerel kayıplar baskındır (örneğin bina tesisatları).
Uzun hat: Sürtünme kayıpları baskındır (örneğin şehir su şebekeleri).
POMEKA mühendisleri, projelerde genellikle 50 m’den kısa hatlarda Hazen–Williams, daha uzun hatlarda Darcy-Weisbach kullanır.
Boru tipi: PVC
L = 40 m, D = 50 mm
Q = 3 m³/h (0.00083 m³/s)
v = 0.42 m/s
C = 150
hf=10.67×40×(0.00083)1.8521501.852×(0.05)4.87=0.56mSSh_f = 10.67 × 40 × \frac{(0.00083)^{1.852}}{150^{1.852} × (0.05)^{4.87}} = 0.56 mSS
Yerel kayıplar (2 dirsek, 1 vana):
hyerel=(0.9×2+0.15)×0.4222×9.81=0.018mSSh_{yerel} = (0.9×2 + 0.15) × \frac{0.42^2}{2×9.81} = 0.018 mSS
Toplam kayıp:
htoplam=0.56+0.018=0.578mSSh_{toplam} = 0.56 + 0.018 = 0.578 mSS
Sürtünme kaybı akış hızının karesiyle orantılıdır:
hf∝v2h_f ∝ v^2
Bu nedenle debi iki katına çıktığında, kayıp dört katına çıkar.
Bu durum pompa enerji maliyetini dramatik biçimde yükseltir.
| Hat Türü | Maksimum Kabul Edilen Kayıp (mSS/m) |
|---|---|
| Bina içi tesisat | 0.3–0.5 |
| Endüstriyel hat | 0.5–1.0 |
| Uzun transfer hattı | 0.2–0.3 |
| Soğutma suyu hattı | 0.4 |
| Atık su hattı | 0.1–0.2 |
Bu değerler, sistemin optimum enerji tüketimiyle çalışması için ideal aralıkları gösterir.
PVC – HDPE: En düşük sürtünme kaybı, yüksek hidrolik verim.
Çelik: Zamanla paslanma nedeniyle sürtünme artar.
Beton: Yüksek pürüzlülük, büyük çaplarda tercih edilir.
Bakır: Küçük çaplı hatlarda mükemmel akış performansı.
Boru çapını büyütmek
Hat uzunluğunu minimize etmek
Dirsek ve vana sayısını azaltmak
Akış hızını optimize etmek (1–2 m/s aralığı)
Yüzey pürüzlülüğü düşük borular kullanmak
Sistem tasarımında CFD veya simülasyon analizi yapmak
POMEKA mühendisleri, aşağıdaki araçlarla hidrolik hesaplamalar yapar:
Grundfos Product Center → Online sürtünme kaybı analizi
Wilo Select 4 → Debi ve kayıp optimizasyonu
POMEKA FlowCalc → Dahili hesaplama aracı (yazılım geliştirme aşamasında)
PipeFlow Expert / EPANET → Şebeke analizleri
Sürtünme kayıplarını %10 azaltmak, pompa enerji maliyetini %6–8 düşürür.
Uzun süreli işletmelerde bu fark ciddi enerji tasarrufu anlamına gelir.
Toplam basma yüksekliği:
Htoplam=Hstatik+Hsu¨rtu¨nme+HyerelH_{toplam} = H_{statik} + H_{sürtünme} + H_{yerel}
Bu değere göre pompa seçimi yapılır.
Yanlış hesaplanan Hsu¨rtu¨nmeH_{sürtünme}, yanlış pompa seçimine neden olur.
Sürtünme kaybı, basit bir matematiksel değer değil, tüm sistem veriminin belirleyicisidir.
Doğru hesaplama:
Pompa ömrünü uzatır,
Enerji verimliliğini artırır,
Gürültü ve kavitasyonu önler,
İşletme maliyetini düşürür.
POMEKA, Grundfos, Wilo, Standart, Etna ve Sumak sistemlerinde sürtünme analizleriyle mühendislik destek sağlar.
Tüm projelerde, sistem devreye alınmadan önce sürtünme ve basma yüksekliği hesaplarının kontrol edilmesi, en doğru enerji dengesini sağlar.